അമേരിക്കൻ താരിഫ് തടസ്സം ചെമ്മീൻ കയറ്റുമതിയിൽ തീർത്ത പ്രതിസന്ധിയിൽ നിന്ന് വഴിമാറാൻ ഇന്ത്യൻ കയറ്റുമതി മേഖല റഷ്യയിലേക്കും യൂണിയനിലേക്കും വഴിവിടുകയാണ്. യു.എസ്. വിപണിയിൽ നിന്നുള്ള വരുമാനം കുറഞ്ഞതോടെ, ചെമ്മീൻ കയറ്റുമതിക്കാർക്ക് വിപണി വൈവിധ്യവൽക്കരണമാണ് ആശ്രയമായി മാറിയത്. പക്ഷേ ഈ മാറ്റം മനുഷ്യാവകാശത്തിൻ്റെ മുന്നറിയിപ്പ്ഉണർത്തുന്നു.അമേരിക്കൻ വിപണിയിൽ നിന്നുള്ള താരിഫ് പ്രതിസന്ധി ചെമ്മീൻ കയറ്റുമതിയിലെ വിലയിടിവിനും ലാഭ നഷ്ടങ്ങൾക്കും കാരണമായി. ഇതിൻ്റെ ആഘാതം നേരിട്ട് അനുഭവിച്ചവർ ചെമ്മീൻ സംസ്കരണ സംരംഭകരോ കയറ്റുമതിക്കാരോ മാത്രം അല്ല, ഈ വ്യവസായത്തിൻ്റെ നട്ടെല്ല് മൈഗ്രൻ്റ് തൊഴിലാളികളാണ്.
ഒഡിഷ, ബിഹാർ, അസം, ജാർഖണ്ഡ്, വെസ്റ്റ് ബംഗാൾ തുടങ്ങിയ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള തൊഴിലാളികൾ, നല്ല വേതനം കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ കേരളം, ആന്ധ്രപ്രദേശ്, തമിഴ്നാട് തുടങ്ങിയ തീരപ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് ഒഴുകി വന്നതാണെങ്കിലും, അവർ കയറിപ്പറ്റിയത് ഒരു പുതിയ ചങ്ങല കുരുക്കിലാണ്. പരസ്യമായി കാണാൻ കഴിയുന്ന മനോഹരമായ ചെമ്മീൻ പാക്കറ്റുകൾ, അകത്തളത്തിൽ ദുരിതത്താൽ പിളർന്ന തൊഴിൽ ജീവിതങ്ങളുടെനേർകാഴ്ചകളാണ്.
വളരെ അധികം പേർക്കും നിയമപരമായി കരാറുകളോ തൊഴിൽ ഉടമ്പടികളോ ഇല്ല. റിക്രൂട്ട്മെൻ്റ് ഏജൻസികളാണ് പലപ്പോഴും ഇവരെ കൊണ്ടുവരുന്നത്. ഒരാൾക്ക് ഒരു മാസത്തെ ‘അഡ്വാൻസ്’ നൽകി, അത് തിരിച്ചടയ്ക്കുന്നതുവരെ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല. ഇതിനൊപ്പം പാസ്പോർട്ടും തിരിച്ചറിയൽ രേഖയും പിടിച്ചുവയ്ക്കുന്നത്, ആധുനിക അടിമത്തത്തിൻ്റെ മുഖം തന്നെയാണ്. ഓരോ ദിവസവും 10-12 മണിക്കൂർ ജോലിയും, പലപ്പോഴും ഓവർടൈം പണിയും, കുറഞ്ഞ വേതനം ഒരിക്കലും അവർ ജീവിച്ചിരിക്കാൻ ആവശ്യമായ ജീവനോപാധികൾക്ക് പോലും തികയുന്നില്ല.
തൊഴിലിടങ്ങളിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്ന അവഹേളനങ്ങളുമിതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമല്ല. ഒരു സ്ത്രീ തൊഴിലാളിക്ക് ഗർഭിണിയായാൽ, ആദ്യമുണ്ടാകുന്നത് ജോലി നഷ്ടവും, പിന്നെ വേതന നഷ്ടവും ആണ്. പല ചെമ്മീൻ യൂണിറ്റുകളിലും മാതൃത്വ അവധി പാക്കേജ് പോലും ഇല്ല. നിയമപരമായ പ്രസവാനുകൂല്യ അവകാശങ്ങൾ ഉണ്ട് എന്നതൊക്കെ അച്ചടി രൂപത്തിൽ കടലാസിലുണ്ട് എന്നാൽ, പ്രവർത്തനരൂപത്തിൽ ഇല്ല. ജോലി ചെയ്യാനാകാത്തവരെ “കമ്പനിക്കു ബാധ്യത” എന്ന് വിളിച്ച് പിരിച്ചുവിടുന്ന പുത്തൻ ശൈലിയാണ് ഇപ്പോഴും നിരീക്ഷിക്കേണ്ടത്.
മറ്റൊരുവശത്ത്, തൊഴിലാളികളുടെ താമസ സാഹചര്യം ദുരിതമാണ്. ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന ‘ലേബർ ക്യാമ്പ്’ എന്ന പേരു നൽകിയ കെട്ടിടങ്ങളിൽ, 10-12 പേരെ ഒറ്റ മുറിയിൽ അടിച്ചു നിറയ്ക്കുന്ന രീതിയിൽ താമസ സൗകര്യം ഒരുക്കുന്നു. ആവശ്യമായ സൗകര്യങ്ങൾ ഇല്ല. ബെഡ് എന്നതിനു പകരം സ്പ്രെഡ് ചെയ്ത ഷാൾ, കുടിവെള്ളം വിതരണം ഉറപ്പില്ല. അടിയന്തരമായി നാട്ടിലേക്കു പോകേണ്ടിയിരുന്നാലും, ‘അഡ്വാൻസ് തുക കുടിശിക’, വേതന കുടിശ്ശിക കുറ്റങ്ങൾ ചുമത്തിയും, തൊഴിലാളികളെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനു പകരം പൂട്ടിയിടുന്ന രീതിയാണ് മുന്നോട്ടുള്ളത്.
ചെമ്മീൻ കൃഷി മുതൽ പ്രോസസ്സിംഗ് വരെ, തൊഴിലാളികളെ നിസ്സഹായവും അവകാശരഹിതമാക്കിയിരിക്കുകയാണ്. ദിവസത്തിൽ 12 മണിക്കൂറിലധികം സമയം പ്രോസസ്സിംഗ് യൂണിറ്റുകളിൽ അമിതബാധ്യതയോടെ ജോലി ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നവരുടെ കൈകളിലാണ് ഈ ‘ഗ്ലോബൽ’ ഉൽപ്പാദനമെന്ന വ്യവസായത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനം പ്രത്യേകിച്ച് ഒഡീഷ, ബിഹാർ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മൈഗ്രൻ്റ് തൊഴിലാളികൾക്ക് നിശ്ചിത ജോലി സമയമോ നിയമപരമായ സുരക്ഷാ പ്രമാണങ്ങളോ ഇല്ല. ചില ഇടങ്ങളിൽ തൊഴിലാളികളുടെ പാസ്പോർട്ടും ഐ.ഡി. രേഖകളും പിടിച്ചുവെച്ചുകൂടിയാണ് ‘’ ഇവരെ നിലനിർത്തുന്നത്
അതിലും ഭീകരമായ ഒന്നാണ് സ്ത്രീകളുടെ സ്ഥിതി. പ്രോസസ്സിംഗ് യൂണിറ്റുകളിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന നിരവധി വനിതാ തൊഴിലാളികൾക്ക് ഗർഭിണിയായാൽ ജോലി നഷ്ടമാണ്. മാതൃത്വാവകാശം നിയമപരമായി ഉറപ്പാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, മിക്ക പ്രൈവറ്റ് ഫാക്ടറികളും അവരുടെ അവകാശം നിലനിർത്താതെ ‘ഗർഭം ജോലി യോഗ്യതയില്ലാത്ത അവസ്ഥ’ എന്ന നിലപാടിൽ നിന്ന് പിരിച്ചുവിടൽ പതിവായിരുന്നു. തൊഴിൽ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്കിടയിൽ ‘തൊഴിലാളിക്ക് പുരുഷനോ സ്ത്രീയോ’ എന്ന വ്യത്യാസം ലോകം പറയുമ്പോൾ, ഇവിടെ ജോലിക്ക് എത്രനാൾ കഴിവുണ്ട് എന്നതായിരുന്നു മാനദണ്ഡം.
അമേരിക്കയുടെ ആൻ്റി-ഡംപിംഗ് തീരുവയോടെ കയറ്റുമതി വരുമാനത്തിൽ ഉടലെടുത്ത ക്ഷാമം നിറയ്ക്കാൻ, പുറത്തു ഫെഡറേഷൻ യൂണിയനും റഷ്യയും ലക്ഷ്യമാക്കിയുള്ള തന്ത്രപരമായ നീക്കങ്ങൾ വരുന്നു. റഷ്യയുടെ വിപണി ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാം, പക്ഷേ അവിടുത്തെ മാനദണ്ഡങ്ങൾ തൊഴിൽനിബന്ധനകളിൽ കർശനമല്ല; അതിനാൽ തൊഴിലാളികളുടെ തൊഴിൽശ്രദ്ധയും അവകാശലഭ്യതയും സംക്ഷിപ്തമോ പരിമിതമോ ആയിരിക്കാം. യൂണിയൻ്റെ കാര്യത്തിൽ ഗുണമേന്മയേയും ട്രേസബിലിറ്റിയേയും മുൻനിർത്തിയാണ് കയറ്റുമതി സാധ്യമാകുന്നത്. എന്നാൽ ട്രേസബിലിറ്റി ഡോക്യുമെൻ്റേഷനുകൾ വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധയോടെ രേഖപ്പെടുത്തുന്നില്ലങ്കിൽ നിർദിഷ്ടമല്ലാത്ത തൊഴിൽചൂഷണത്തിൻ്റെ ശൃംഖലകൂടി പാപമെന്നു തോന്നാതെ മറയ്ക്കപ്പെടും.
ചെമ്മീൻ ഒരു ‘ഉൽപ്പന്നം’ മാത്രം അല്ല, തൊഴിലാളിയുടെ ചോരയും കണ്ണീരും. കയറ്റുമതിക്കാരുടെ ബില്ലുകളിൽ കാണുന്ന വിലയും പകർപ്പിൻ്റെ ഫയലുകളും ഇടയിൽ “മണി ട്രയൽ” മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ട്. മാർക്കറ്റ് വില ₹400-₹450/kg എന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുമ്പോൾ പോലും, ഫീൽഡ് കർഷകനും തൊഴിലാളിക്കും കിട്ടുന്ന വില ₹250-₹300 കൂടി മാത്രമായിരുന്നു. ബാക്കിയുള്ള പണമെന്തായി? കയ്യേറ്റം ‘വ്യവസ്ഥകൾക്കും ബന്ധങ്ങൾക്കും’ വഴിയാക്കി.
രാജ്യത്തെ വിലപ്പെട്ട സമുദ്രസമ്പത്ത് ആഗോള വിപണിയിൽ വിലപിടിപ്പുള്ള കൊമോഡിറ്റിയാകുമ്പോഴും, അതിൻ്റെ അടിത്തറയിൽ ഉള്ള തൊഴിലാളി-മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനം മറഞ്ഞു പോകുന്നു. പണക്കണക്കുകൾ കൃത്യമായി കാണാമെങ്കിലും തൊഴിലും ആരോഗ്യവും ഉറപ്പില്ലെന്ന് തുറന്നെഴുതേണ്ട അവസ്ഥയാണ് ഇത്. യു.എസ്.എസിൽ നിന്ന് തിരിച്ച്, അസോസിയേഷൻ യൂണിയൻ്റെ ‘ഫെയർ ട്രേഡ്’ സ്റ്റിക്കറിലേക്കും റഷ്യയുടെ ‘ഓർഡർ ടേണോവർ’ പട്ടികയിലേക്കുമാണ് ഇപ്പോൾ ഇന്ത്യയുടെ മത്സ്യ വ്യവസായം ചാഞ്ഞിരിക്കുന്നത് അമേരിക്കയെ വിട്ട്, ഇപ്പോൾ യൂറോപ്പിൻ്റെയും റഷ്യയുടെയും മാർക്കറ്റുകൾ തുറന്ന് നിൽക്കുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ ചെമ്മീൻ കയറ്റുമതിക്കാർക്ക് ഇങ്ങോട്ട് ഒരു “രക്ഷാവഴി” കാണാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ ഇതിൽ ഒരു പാഴ്ത്തരം കൂടിയുണ്ട്. യൂണിയൻ യൂണിയൻ്റെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ പാലിക്കേണ്ട മാനദണ്ഡങ്ങൾ അനുസരിച്ച്, തൊഴിൽനിബന്ധനകളുടെ ട്രേസബിലിറ്റി ഉറപ്പാക്കേണ്ടതുണ്ട്. നിർബന്ധിത തൊഴിൽ, തൊഴിൽ ചൂഷണം, ലിംഗവിവേചനം എന്നിവ ഇല്ലെന്ന് കൃത്യമായി തെളിയിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അല്ലെങ്കിൽ, മുഷിഞ്ഞു മാറ്റിയൊരു ഡോക്യുമെൻ്റേഷൻ, “അഴിമതി മാനേജ്മെൻ്റ്” ഉപയോഗിച്ച് വിപണി അനുകൂലമായി പിടിച്ചെടുക്കാനുള്ള സ്വതന്ത്രമായ ഒരായുസ്സുണ്ടാകില്ല.
റഷ്യയിലേക്കുള്ള കയറ്റുമതിക്ക് അന്താരാഷ്ട്ര തൊഴിൽനിയമങ്ങളോ മാനദണ്ഡങ്ങളോ കൂടാതെ കടന്നു പോകാൻ സാദ്ധ്യത കൂടിയെങ്കിലും, സാങ്കേതികമായി തുറന്ന ഈ മാർക്കറ്റുകളിലൂടെ തൊഴിലാളികൾക്കു വരുന്നത് കൂടുതൽ ചൂഷണവും കുറവായ സംരക്ഷണവുമാണ്. നിയമങ്ങൾ കുറവായിടത്ത് മനുഷ്യാവകാശ ബോധവുമില്ലാത്ത വ്യവസായം, തൊഴിലാളി ചൂഷണത്തിൻ്റെ മൂല കല്ല് ആണ്
പക്ഷേ മാനുഷികമൂല്യം ഗ്യാരൻ്റി ചെയ്യാത്ത വ്യാപാരത്തിന് ആധുനിക ലോകത്ത് അധികം ആയുസില്ല. വിലക് തർക്കം പാലിക്കാൻ ഇന്ത്യ കൂടുതൽ കയറ്റുമതി ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കണമെങ്കിൽ, തൊഴിൽ മനുഷ്യാവകാശത്തെ മുൻനിർത്തി പ്രവർത്തിച്ച് വിശ്വാസ്യത നൽകിയ ഒരു നാളെ കണ്ടെത്തുക എന്നതാണ്. അല്ലങ്കിൽ തൊഴിലാളിയും കയറ്റുമതി യുദ്ധവും തമ്മിലുള്ള ദൂരം മാത്രം കൂട്ടുക എന്നതാണ്.
യു.എസ് താരിഫ് കടമ്പകളും യൂറോപ്പ്, റഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിലെ വിപണി ഓപ്ഷനുകളും ഒരേ സമയം നടത്തുന്ന ഗെയിമാണിത്. എന്നാൽ ഈ ഗെയിമിൽ സമ്പാദനം മാത്രം പ്രധാനം ആണെങ്കിൽ, തൊഴിലാളികളുടെ ജീവനും അവകാശവും വീണ്ടും നഷ്ടപ്പെട്ടേക്കും.കെവലമായി കയറ്റുമതി വളർച്ചയുടെ പേരിൽ തൊഴിൽ മനുഷ്യാവകാശം വിറ്റഴിക്കാനാകില്ല. ചെമ്മീൻ ഉത്പാദനത്തെ ശരിയായ മാർക്കറ്റിംഗോടെ ഉയർത്തേണ്ടതിന്റെ മുൻപ് അത് തൊഴിലാളിയുടെ ജീവിതാവകാശത്തിനും തൊഴിൽപ്രതിഫലനത്തിനും നീതി കൽപ്പിക്കുന്നത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
ഏതു കയറ്റുമതിയും യഥാർത്ഥത്തിൽ സുസ്ഥിരമാകണമെങ്കിൽ, തൊഴിലാളിയുടെ മുഖം അവിടെ പ്രതിഫലിക്കണം.
തൊഴിലാളിയില്ലാത്ത വളർച്ച
വളർച്ചയല്ല, മാനവികത കൈവിടുന്ന വ്യാപാരമാണ്.
ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കിൽ കയറ്റുമതി വിപണിയിൽ തട്ടിപ്പും മനുഷ്യാവകാശത്തിൽ ചട്ടപ്പിഴയുമാണ് സംഭവിക്കുക
Read more
വിളവ് ഉയർത്തുമ്പോൾ അവകാശവും ഉയർത്തണം അതല്ലാതെ യഥാർത്ഥമായ ഗ്ലോബൽ ധാർമ്മികത വ്യാപാരത്തിൽ വരില്ല.
