മഹാരാഷ്ട്ര സർക്കാർ അടുത്തിടെ കൊണ്ടുവന്ന തൊഴിൽനിയമ ഭേദഗതികൾ, സംസ്ഥാനത്തെ തൊഴിൽ ചരിത്രത്തിലെ ഒരു വഴിത്തിരിവായി തന്നെ കാണപ്പെടുന്നു. പക്ഷേ അതൊരു പുരോഗമന വഴിത്തിരിവല്ല, മറിച്ച് തൊഴിലാളികളുടെ അവകാശങ്ങളുടെ പിന്മാറ്റം കൂടിയാണ്. ‘നിക്ഷേപ സൗഹൃദം’ എന്ന മുദ്രാവാക്യത്തിനൊപ്പം കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്ന ഈ ഭേദഗതികൾ, തൊഴിൽ മേഖലയിൽ കോർപ്പറേറ്റുകളുടെ താൽപര്യം മുൻനിർത്തി തൊഴിലാളികളുടെ ജീവിതവും ആരോഗ്യവും വിലകുറയ്ക്കുന്ന രീതിയിലാണ്.
ഫാക്ടറീസ് ആക്ട് പ്രകാരം ഒരു ദിവസം ഒമ്പത് മണിക്കൂർ ആയിരുന്ന ജോലി സമയം പന്ത്രണ്ടാക്കി ഉയർത്തി. ഒവർറ്റൈം 115 മണിക്കൂറിൽ നിന്ന് 144 ആയി. ഷോപ്പ്സ് ആൻഡ് എസ്റ്റാബ്ലിഷ്മെന്റ്സിലും സമാന ഭേദഗതികൾ. സർക്കാർ പറയുന്നത് “ഫ്ലെക്സിബിലിറ്റി”, എന്നാൽ തൊഴിലാളികൾക്ക് അത് കൂടുതൽ ക്ഷീണം, കൂടുതൽ അപകടം, കുറവ് വിശ്രമം മാത്രം.
ജോലി സമയം: ആരോഗ്യത്തിന്റെ വിലയിടീൽ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ
ഇപ്പോഴത്തെ ഭേദഗതിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രഹരം ജോലി സമയം തന്നെയാണ്. ഒമ്പത് മണിക്കൂറായിരുന്ന ദൈനംദിന ജോലി സമയം ഇപ്പോൾ പന്ത്രണ്ട് മണിക്കൂർ ആക്കി ഉയർത്തിയിരിക്കുന്നു. ആഴ്ചയിൽ 48 മണിക്കൂർ ആയിരുന്നു തൊഴിലാളികൾക്കുള്ള പരമാവധി ജോലി സമയം. ഇപ്പോൾ സർക്കാർ പറയുന്നത്, ആഴ്ചയിൽ 72 മണിക്കൂർ വരെ തൊഴിൽ സാധ്യമാകും.
അതിനൊപ്പം ഒവർടൈം പരിധിയും ഉയർത്തി. മുൻപ് ഒരു ക്വാർട്ടറിൽ 115 മണിക്കൂർ ഒവർടൈം ചെയ്യാമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അത് 144 മണിക്കൂറാക്കി. സർക്കാർ പറയുന്നത്: തൊഴിലാളികളുടെ “സമ്മതം” വാങ്ങിയാണ് അധിക ജോലി ഏൽപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാൽ, തൊഴിൽ ബന്ധങ്ങളുടെ യാഥാർത്ഥ്യം അറിയുന്നവർക്ക് ‘സമ്മതം’ എന്ന വാക്ക് വെറും നിയമ ഭാഷ മാത്രമാണ്. തൊഴിലുടമയുടെ സമ്മർദ്ദത്തിന് കീഴിൽ, ‘ഇല്ല’ എന്നു പറയാൻ സാധിക്കുന്നത് വിരളമാണ്.
ആരോഗ്യ ഗവേഷണങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നത്, 8 മണിക്കൂറിന് മുകളിലുള്ള ദൈനംദിന ജോലി, ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും തകർത്ത് കളയുന്നതാണ്. തൊഴിലിടങ്ങളിൽ അപകടങ്ങൾ വർദ്ധിക്കുകയും, തൊഴിലാളികളുടെ കുടുംബജീവിതം തകർന്നു പോകുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്നത് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തെളിവാണ്. മഹാരാഷ്ട്ര സർക്കാർ ഈ വസ്തുതകളെ മുഴുവനായും അവഗണിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
തൊഴിൽ സംരക്ഷണമില്ലാത്ത ചെറുസ്ഥാപനങ്ങൾ
ഭേദഗതിയുടെ മറ്റൊരു അപകടകരമായ ഭാഗം ചെറു സ്ഥാപനങ്ങളിലെ നിയമ സംരക്ഷണങ്ങൾ പിൻവലിക്കപ്പെട്ടതിലാണ്. മുൻപ് പത്ത് തൊഴിലാളികളിൽ കൂടുതൽ ആളുകൾ ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് നിയമം ബാധകമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അത് ഇരുപതു തൊഴിലാളി വരെ ഉയർത്തി. അതായത്, ചെറിയ യൂണിറ്റുകളിലെ തൊഴിലാളികൾക്ക് ഇനി നിയമപരമായ സുരക്ഷ കുറവാണ്.
ഇതാണ് ഏറ്റവും വലിയ ഭീഷണി. കാരണം മഹാരാഷ്ട്രയിലെ ചെറുകിട-ഇടത്തരം വ്യവസായങ്ങൾ (MSME) വലിയൊരു തൊഴിൽ വിഭാഗത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നുണ്ട്. ഇവിടങ്ങളിലാണ് കുടിയേറ്റ തൊഴിലാളികളും, കരാർ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള തൊഴിൽ ചെയ്യുന്നവരും കൂടുതലായി ഉള്ളത്. നിയമ കവചം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ, അവരുടെ ചൂഷണം നിയമപരമായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്ന അവസ്ഥയാണ് സംഭവിക്കുന്നത്.
ആഗോള നിയമങ്ങളും ഭരണഘടനയും ലംഘനവും
ഇന്ത്യ ഒപ്പുവെച്ചിരിക്കുന്ന International Labour Organization (ILO) കരാറുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നത്, ജോലി ദിവസം 8 മണിക്കൂറിൽ കൂടുതൽ നീളാൻ പാടില്ല എന്നതാണ്. 1919-ൽ തന്നെ ലോക തൊഴിലാളി പ്രസ്ഥാനം നേടിയെടുത്ത വിജയം ആയിരുന്നു 8 മണിക്കൂർ ജോലി ദിനം. അതിനെ 2025-ൽ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു പ്രധാന സംസ്ഥാന സർക്കാർ വിപരീത ദിശയിൽ കൊണ്ടുപോകുന്നു.
ഭരണഘടനയിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 21 ജീവനോടുള്ള അവകാശവും മാനുഷികമായ തൊഴിൽ സാഹചര്യവും ഉറപ്പുനൽകുന്നു. Directive Principles of State Policy പറയുന്നത്, തൊഴിൽ ചെയ്യുന്നവർക്ക് ന്യായമായ വേതനവും തൊഴിൽ സാഹചര്യങ്ങളും നൽകേണ്ടത് സർക്കാരിന്റെ കടമയാണെന്ന്. എന്നാൽ മഹാരാഷ്ട്രയിലെ പുതിയ ഭേദഗതി ഇവയെല്ലാം മറികടന്നാണ്.
സർക്കാരിന്റെ വാദം: നിക്ഷേപ സൗഹൃദം
സർക്കാരിന്റെ വാദം വ്യക്തമാണ്: വിദേശ-സ്വദേശ നിക്ഷേപകരെ ആകർഷിക്കാൻ തൊഴിൽനിയമങ്ങളിൽ “ലളിതീകരണം” വേണമെന്നത്. തൊഴിൽ ദിനം നീട്ടുന്നത് കൊണ്ട് ഉൽപ്പാദനക്ഷമത വർദ്ധിക്കും, ഗ്ലോബൽ കോംപറ്റിറ്റീവ് എൻവയോൺമെന്റ് ഉണ്ടാകും, വ്യവസായ വളർച്ച വേഗത്തിലാകും എന്ന് അവർ പറയുന്നു.
പക്ഷേ ചോദ്യം: വളർച്ച ആര്ക്ക് വേണ്ടി? ഉൽപ്പാദനം കൂടിയാലും, തൊഴിലാളിക്ക് ലഭിക്കുന്നത് കൂടുതൽ ക്ഷീണവും ആരോഗ്യ നഷ്ടവും മാത്രമാകുമ്പോൾ അതിനെ പുരോഗതി എന്ന് വിളിക്കാനാകുമോ?
ഗുജറാത്ത്, കര്ണാടക, ഉത്തര്പ്രദേശ് തുടങ്ങി നിരവധി സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ സമാനമായ നിയമഭേദഗതികൾ കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിൽ പരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടെ നിന്ന് വന്ന റിപ്പോർട്ടുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നത്, നിക്ഷേപ വർദ്ധനവിന്റെ വാഗ്ദാനം യാഥാർത്ഥ്യമല്ലാതെയായി മാറുകയും, തൊഴിലാളികളുടെ അപകടങ്ങൾ വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തതായി. മഹാരാഷ്ട്രയും ഇതേ വഴിയിലേക്ക് നടക്കുകയാണ്.
തൊഴിലാളി പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ പ്രതികരണം
തൊഴിലാളി സംഘടനകളും യൂണിയനുകളും ഇതിനകം തന്നെ ശക്തമായ പ്രതികരണം ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. രാജ്യത്തെ പ്രമുഖ കേന്ദ്ര ട്രേഡ് യൂണിയനുകൾ ഈ ഭേദഗതിയെ “തൊഴിലാളി വിരുദ്ധവും ഭരണഘടനാ വിരുദ്ധവും” എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു.
കൂടുതൽ സമയം ജോലി ചെയ്യുന്നതിന്റെ പേരിൽ കിട്ടുന്ന വേതന വർദ്ധനവ്, തൊഴിലാളിയുടെ ആരോഗ്യ നഷ്ടത്തെയും ജീവിത നിലവാരത്തിലെ ഇടിവിനെയും പകരംവയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല. തൊഴിൽ നിയമം “reform” ചെയ്യുന്നതല്ല, അത് “repression” ആക്കുന്നതാണ് സർക്കാരിന്റെ നിലപാട്.
തൊഴിൽനിയമം വളർച്ചയ്ക്കും നീതിക്കും ഇടയിൽ
മഹാരാഷ്ട്ര സർക്കാരിന്റെ ഭേദഗതിയെ ‘വികസന നയം’ എന്നു വിളിക്കാനാവില്ല. അത് കോർപ്പറേറ്റ് സൗഹൃദവും തൊഴിലാളി വിരുദ്ധവുമായ ഒരു രാഷ്ട്രീയ തീരുമാനം മാത്രമാണ്.
വളർച്ചയ്ക്കായി തൊഴിലാളിയുടെ ആരോഗ്യം ബലിയിടുന്ന സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കില്ല. ക്ഷീണിതരും സുരക്ഷയില്ലാത്തതുമായ തൊഴിലാളികൾക്ക് സ്ഥിരതയുള്ള ഉൽപ്പാദനം സാധ്യമല്ല.
ഈ ഭേദഗതികൾ “നിക്ഷേപ സൗഹൃദം” എന്ന് വിളിക്കപ്പെടേണ്ടതല്ല. അവ തൊഴിലാളി വിരുദ്ധം തന്നെയാണ്. തൊഴിലാളികളുടെ ആരോഗ്യം, സുരക്ഷ, അവകാശങ്ങൾ എന്നിവയെ ബലിയിടുന്ന വികസനം പുരോഗതി അല്ല അത് സാമൂഹിക പിന്നോട്ടുപോകലാണ്.
നിയമം പിൻവലിക്കുക.
ILO കരാറുകൾ മാനിക്കുക.
തൊഴിലാളികളുടെ യൂണിയൻ ഇടപെടലുകൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുക.
‘നിക്ഷേപ സൗഹൃദം’ എന്ന പേരിൽ തൊഴിലാളിയുടെ അവകാശങ്ങൾ വിറ്റഴിക്കരുത്.
Read more
തൊഴിലാളിയുടെ വിയർപ്പും ആരോഗ്യവും ഇല്ലാതെ വികസനത്തിന്റെ കഥ എഴുതാനാവില്ല.
