തമിഴ്നാട്ടിലെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ എപ്പോഴും വലിയൊരു വ്യത്യാസം സൃഷ്ടിക്കുന്നവരിൽ ഒരാളാണ് എടപ്പാടി കെ. പളനിസ്വാമി. ജയലളിതയുടെ അന്ത്യം കഴിഞ്ഞ് പാർട്ടി എവിടെത്താണ് പോകുമെന്ന് അനിശ്ചിതത്വം നിറഞ്ഞപ്പോൾ, എടപ്പാടി പതുക്കെ പതുക്കെപാർട്ടിയെ തന്റെ പിടിയിൽ കൊണ്ടുവന്നുവെന്നതാണ് ചരിത്രം. ആദ്യ ഘട്ടങ്ങളിൽ ശശികലയുടേയും ഒ.പനീർസെൽവത്തിന്റേയും വെല്ലുവിളികളെ മറികടന്ന്, AIADMK-യെ ഏകാധിപത്യശൈലിയിലുള്ള നേതൃത്വത്തിലേക്ക് മാറ്റുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന നേട്ടം. എന്നാൽ ഇന്ന്, 2025-ലെ രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യത്തിൽ, EPS നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ പഴയതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ് , പുറത്തും അകത്തും ഒരുപോലെ സമ്മർദ്ദങ്ങൾ വർധിച്ചുവരുന്നു.
2025-ലെ രാഷ്ട്രീയ പ്രസംഗങ്ങളിൽ EPS ഏറ്റവും അധികം ആവർത്തിച്ച വാദമാണ്, DMK–Congress കൂട്ടുകെട്ട് 2026 തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുമ്പുതന്നെ പൊളിയും എന്നത്. Stalin-ന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള DMK, സംസ്ഥാനത്ത് ശക്തമായ സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, Congress പല മണ്ഡലങ്ങളിലും “silent partner” ആണെന്നത് EPS അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. Congress നേതാക്കളുടെ ഭാഗത്ത് dissatisfaction ഉണ്ടെന്ന വാർത്തകൾ Tamil Nadu politics-ൽ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഉയർന്നിട്ടുണ്ട്. EPS അതിനെ തന്റെ favour-ൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു.EPS നിരന്തരം ആവർത്തിക്കുന്ന refrain — “DMK–Congress കൂട്ടുകെട്ട് 2026-ൽ പൊളിയും.” Stalin-ന്റെ ശക്തമായ ഭരണവും Rahul Gandhi-ൻറെ South-centric image-ഉം, DMK–Congress ബന്ധം ഇന്നും ശക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. Congress നേതാക്കളുടെ ഭാഗത്ത് discontent ഉണ്ടായിട്ടും, DMK-യുടെ cadre machinery Congress-നെ വിട്ടുപോകാൻ അനുവദിക്കില്ല.
EPS-ന്റെ rhetoric, AIADMK cadres-നെ morale boost ചെയ്യാനുള്ള political drama മാത്രമാണ്. reality-ൽ DMK–Congress 2026-ൽ ഒന്നിച്ചുതന്നെ മത്സരിക്കാനാണ് സാധ്യത., ground level-ൽ Congress-ൻറെ നേതാക്കളെ DMK-യിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തുക അത്ര എളുപ്പമല്ല. 2024 പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ DMK–Congress കൂട്ടുകെട്ട് നല്ല ഫലം നേടിയിട്ടുണ്ട്. Rahul Gandhi-ൻറെ South India-centric popular image DMK-യുടെ കൈ പിടിച്ചുനിർത്തുന്നു. EPS-ൻറെ “കൂട്ടുകെട്ട് പൊളിയും” എന്ന വാദം, AIADMK-യുടെ cadre morale ഉയർത്താനുള്ള രാഷ്ട്രീയ പ്രസംഗം മാത്രമാണെന്ന് പലരും കരുതുന്നു.
DMK–Congress കൂട്ടണിയിൽ വിള്ളലുകൾ ഉടലെടുക്കാമെന്ന് EPS ആവർത്തിച്ച് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. 2026 നിയമസഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുമ്പുതന്നെ ഈ കൂട്ടുകെട്ട് പൊട്ടിത്തെറിക്കും എന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിലയിരുത്തൽ. Congress നേതാക്കൾക്ക് DMK-യിൽ മതിയായ പങ്കില്ലെന്ന പരാതികൾ ഉയരുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അത് EPS-ൻറെ രാഷ്ട്രീയ പ്രസംഗങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ഭംഗി കൂട്ടാനുള്ള വാദമായി തുടരുകയാണ്. എന്നാൽ, DMK-യുടെ ശക്തമായ കാഡർ സംവിധാനവും, സംസ്ഥാനത്ത് ശക്തമായി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന വോട്ട്ബാങ്കും Congress-നെ പൂർണ്ണമായും വിട്ടുകളയില്ലെന്നതാണ് ground reality. അതിനാൽ EPS-ന്റെ പ്രവചനം ശരിയാവുമോ എന്നത് ഇപ്പോഴും സംശയകരമാണ്.
EPS-ൻറെ മുൻപിലെ മറ്റൊരു വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ് BJP-യുമായുള്ള ബന്ധം. 2024-ൽ NDA കൂട്ടുകെട്ടിന്റെ ഭാഗമായി AIADMK-BJP ഒന്നിച്ചുവെങ്കിലും, പിന്നീട് EPS-ന് BJP-യോട് വലിയ വിരസത ഉണ്ടായി. BJP-യുടെ സംസ്ഥാനനേതാക്കളെ EPS പലപ്പോഴും “outsiders” എന്ന് വിളിക്കുകയും, AIADMK-യെ “junior partner” ആക്കാനുള്ള ശ്രമം അദ്ദേഹം തടയുകയും ചെയ്തു.
അതിനിടയിലാണ് TTV ദിനകരൻ പറഞ്ഞത് — EPS NDA-യുടെ മുഖമായിരിക്കുമ്പോൾ താൻ NDA-യിൽ ചേരില്ല എന്ന്. BJP-യ്ക്ക് EPS-നെ മുഖ്യ പങ്കാളിയാക്കണമോ, 아니면 TTV പോലുള്ള ചെറിയ പക്ഷങ്ങളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു multi-alliance politics ആക്കണമോ എന്ന ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്. ഇത് EPS-ൻറെ bargaining power-നെ ബാധിക്കുന്നു. BJP-യെ “distance-ലാക്കി, but not too far” എന്ന നിലപാടാണ് EPS സ്വീകരിക്കുന്നത്.
BJP-യുടെ തമിഴ്നാട് രാഷ്ട്രീയ നീക്കങ്ങളും EPS-ന് തലവേദന സൃഷ്ടിക്കുന്നു. TTV ദിനകരൻ തുറന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് — EPS NDA-യുടെ മുഖമായിരിക്കുമ്പോൾ താൻ ആ കൂട്ട മുന്നണിയിൽ ചേരില്ലെന്ന്. ഈ നിലപാട് BJP-യുടെ “alliance math” തകർക്കുന്ന ഒന്നാണ്. EPS-ന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ AIADMK-യുമായി സഹകരിക്കണോ, 아니면 TTV-യെയും മറ്റു ചെറു വിഭാഗങ്ങളെയും ഉൾപ്പെടുത്തണോ എന്നത് BJP ഇപ്പോഴും തീരുമാനത്തിലേക്കെത്തിയിട്ടില്ല. ഇത് EPS-ൻറെ മുന്നിൽ ഇരട്ട വെല്ലുവിളിയാകുന്നു: ഒരു വശത്ത് BJP-യുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റണം, മറുവശത്ത് പാർട്ടിയിൽ തന്റെ സ്ഥാനവും ഏകാധിപത്യത്തെയും നിലനിർത്തണം.
AIADMK-യുടെ അകത്തും ക്ഷോഭങ്ങൾ ശക്തമാണ്. MLA ആർ.ബി. ഉദയകുമാർ സ്വന്തം മണ്ഡലത്തിലെ വികസനപ്രവർത്തനങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്ത് ധർണയിൽ ഇരിക്കുന്ന സംഭവം EPS-ൻറെ “tight control” എന്ന പ്രതിഛായയെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. എങ്കിലും, അതേ ഉദയകുമാർ തന്നെ EPS-ന് പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും, മറ്റ് നേതാക്കളെ വിമർശിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇതിൽ നിന്ന് കാണുന്നത്, പാർട്ടി മുഴുവനും EPS-ന് കീഴിലാണ് നിന്നാലും, ഇടയ്ക്കിടെ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന അസന്തോഷങ്ങൾ അവന്റെ നേതൃത്വം സ്തംഭിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും തലവേദനകൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു.
എടപ്പാടിയുടെ പ്രസംഗങ്ങളും പലപ്പോഴും വിവാദമാവുകയാണ്. അടുത്തിടെ നടന്ന ഒരു പൊതുപരിപാടിയിൽ പ്രതിപക്ഷ നേതാവിനെ “ഭിക്ഷാടകൻ” എന്ന് വിളിച്ചതാണ് അതിന് ഉദാഹരണം. DMK, TNCC, VCK എന്നിവർ ശക്തമായി പ്രതികരിച്ചു. തമിഴ്നാട്ടിൽ പൊതുഭാഷയിൽ ഇത്തരം അപമാനപ്രയോഗങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തിരിച്ചടിയാകാം, പ്രത്യേകിച്ച് യുവജനങ്ങളും സാമൂഹിക നീതി പ്രസ്ഥാനങ്ങളും ശക്തമായ ശബ്ദമായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ. EPS-ൻറെ പ്രസംഗങ്ങളിൽ നിന്നു ലഭിക്കുന്ന “കാഡറുകൾക്ക് കരുത്ത്” DMK-യെ നേരിടാൻ സഹായിക്കുമെങ്കിലും, പൊതുവോട്ടർമാരെ അകറ്റാനുള്ള സാധ്യതയും ഉണ്ടെന്ന് പറയാം.
അതിനിടെ, Vijay-യുടെ TVK (തമിഴഗ വെற்றி கழகம்) തമിഴ്നാട്ടിലെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ “game changer” ആകുമെന്ന സൂചനകൾ വർധിച്ചുവരുന്നു. വലിയ രീതിയിൽ യുവാക്കളെയും നഗരത്തിലെ മധ്യവർഗ്ഗത്തെയും ആകർഷിക്കാൻ TVK-ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒക്ടോബർ 2025-ൽ TVK സംഘടിപ്പിച്ച ചടങ്ങുകളിൽ വലിയ ജനപങ്കാളിത്തം കണ്ടു. എന്നാൽ, Karur-ൽ നടന്ന റാലിയിലെ stampede-ൽ 30-ത്തിലേറെ പേർ മരിച്ചതോടെ, TVK-യുടെ സംഘാടകശേഷിയും ഉത്തരവാദിത്തവും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. sympathy wave ഉണ്ടാകാനും സാധ്യതയുണ്ട്, എന്നാൽ അത് “അവരുടെ രാഷ്ട്രീയ inflection point” ആകുമോ എന്ന് കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരും. EPS-ൻറെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ, TVK-യുടെ ഉയർച്ച DMK-ക്കെതിരായ വോട്ടുകളുടെ വിഘടനമാകുന്നത് വരെ അത് പ്രയോജനകരമായേക്കാം, പക്ഷേ ദീർഘകാലത്ത് AIADMK-ന് ഭീഷണിയാവാനാണ് സാധ്യത.
EPS-ൻറെ രാഷ്ട്രീയ ഭാവിയിൽ ഏറ്റവും വലിയ unpredictability സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഘടകമാണ് Vijay-ന്റെ TVK (തമിഴഗ വെற்றி கழகம்). Kollywood-ൽ “Thalapathy” എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന Vijay, 2024-ൽ തന്റെ രാഷ്ട്രീയ പ്രവേശനം പ്രഖ്യാപിച്ചതോടെ, യുവജനങ്ങളിലെ വലിയൊരു ഭാഗം TVK-യിലേക്ക് മാറിയിരിക്കുന്നു.
2025-ൽ TVK നടത്തിയ ചടങ്ങുകളിൽ പതിനായിരങ്ങൾ പങ്കെടുത്തുവെന്ന വാർത്തകൾ പുറത്ത് വന്നു. Karur-ൽ നടന്ന ഒരു റാലിയിൽ നടന്ന stampede-ൽ 36- പേർ മരിച്ചത് TVK-യുടെ സംഘാടകശേഷിയെ ചോദ്യം ചെയ്തുവെങ്കിലും, sympathy wave-നും കാരണമായി. EPS-ൻറെ നിലപാടിൽ, TVK-യുടെ ഉയർച്ച DMK-യ്ക്കെതിരായ വോട്ടുകൾ വിഭജിക്കുന്നിടത്തോളം പ്രയോജനമാണ്. എന്നാൽ, ദീർഘകാലത്ത് TVK-യുടെ വളർച്ച AIADMK-യുടെ സാമൂഹിക അടിത്തറ (പ്രത്യേകിച്ച് നഗര യുവാക്കൾ) ഉലയ്ക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.
ഇവയെല്ലാം നടക്കുന്ന സാഹചര്യത്തിലാണ് EPS തന്റെ “digital politics” കൂടുതൽ ശക്തമാക്കുന്നത്. 82 ജില്ലകളിൽ IT-വിഭാഗം പ്രവർത്തിപ്പിക്കുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ച AIADMK, booth-തലത്തിൽ വോട്ടർമാരെ നേരിട്ട് എത്തിച്ചേരാനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. WhatsApp, Facebook, YouTube എന്നിവ AIADMK പ്രവർത്തകരുടെ പ്രധാന ആയുധങ്ങളായി മാറുകയാണ്. DMK-യുടെ ശക്തമായ ground-level machinery-ക്കെതിരെ പോരാടാൻ EPS-ൻറെ ഏക മാർഗം തന്നെ “technology-driven outreach” ആണെന്ന് കാണാം.EPS വളരെക്കുറച്ച് charisma-യും, വലിയൊരു “social media presence”-യും മാത്രമാണ് ആശ്രയിക്കുന്നത് എന്ന് പറയാം. AIADMK കഴിഞ്ഞ മാസം പ്രഖ്യാപിച്ചത് 82 ജില്ലകളിൽ IT wings രൂപീകരിച്ച്, WhatsApp, Facebook, YouTube വഴി booth-level voters-നെ നേരിട്ട് എത്തും. EPS-ൻറെ election machinery-യുടെ backbone booth committees ആണെന്ന് അദ്ദേഹം തന്നെ പലവട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
DMK-യുടെ ground-level strong cadre system-നെ നേരിടാൻ EPS-ൻറെ ഏക ആയുധം digital outreach + booth consolidation ആണ്. “AIADMK-യെ booth-ൽ ജയിപ്പിക്കുക” എന്ന ലക്ഷ്യം EPS-ൻറെ മുഴുവൻ ക്യാംപെയിനും ഓൺലൈൻ–ഓഫ്ലൈൻ വഴി മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നു.
EPS-ന്റെ പ്രസംഗങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് political mileage കൊടുക്കുന്നുവെങ്കിലും, ചിലപ്പോൾ തിരിച്ചടിയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. Nilgiris-ൽ Congress നേതാവ് Selvaperunthagaiയെ “beggar” എന്ന് വിളിച്ച പ്രസംഗം വലിയ വിവാദമായി. DMK, TNCC, VCK എന്നിവർ അദ്ദേഹത്തെ “casteist and derogatory” എന്നു വിശേഷിപ്പിച്ചു.
ഇത്തരം പ്രസംഗങ്ങൾ AIADMK-യുടെ hardcore cadres-നെ ആവേശഭരിതരാക്കുമെങ്കിലും, floating voters-നെ അകറ്റാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്. EPS-ൻറെ political maturity പലപ്പോഴും ചോദ്യത്തിന് വിധേയമാകുന്നതിന്റെ ഉദാഹരണം ഇതാണ്.
ഇനി മുന്നോട്ടു നോക്കുമ്പോൾ, EPS-ൻറെ രാഷ്ട്രീയ തന്ത്രം “internal consolidation + external opportunism” എന്ന രീതിയിലായിരിക്കും. പാർട്ടി മുഴുവനും തന്റെ കൈവശം വയ്ക്കാനും, BJP-യുമായി മതിയായ അകലം പാലിക്കാനും, Congress–DMK കൂട്ടണിയുടെ വിള്ളലുകൾ മുതലാക്കാനും അദ്ദേഹം ശ്രമിക്കും. എന്നാൽ, TVK-യുടെ ഉയർച്ചയും, പാർട്ടിക്കകത്തെ ചെറിയ പൊട്ടിത്തെറികളും, വിവാദ പ്രസംഗങ്ങളും EPS-ൻറെ നേതൃസ്ഥാനത്തെ ഉലയ്ക്കുന്ന ഘടകങ്ങളായിരിക്കും.
2026-ലെ നിയമസഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് EPS-ൻറെ political survival-ൻറെ വലിയ പരീക്ഷണമാകും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തന്ത്രം മൂന്ന് പാളികളിലാണ്.
1. AIADMK-യെ പൂർണ്ണമായും തന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിലനിർത്തുക.
OPS, TTV, Sasikala തുടങ്ങിയവരെ പുറത്താക്കി, പാർട്ടിയിൽ dissent ഇല്ലാതാക്കുക.
2. BJP-യുമായുള്ള tactical alliance.
BJP-യെ distance-ലാക്കി, negotiation power കൈവശം വയ്ക്കുക.
3. DMK–Congress വിള്ളലുകൾ മുതലാക്കുക.
Congress-ൽ dissatisfaction വളർത്തി, DMK-യുടെ monopoly തളയ്ക്കുക.
തമിഴ്നാട്ടിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ DMK-യും EPS-ും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടം ഇപ്പോഴും കേന്ദ്ര രേഖയായിരിക്കും. എന്നാൽ, TVK-യുടെ ജനപ്രീതി, BJP-യുടെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ, Congress-ന്റെ ഭാവി നിലപാടുകൾ എന്നിവ ചേർന്നാൽ, 2026 തെരഞ്ഞെടുപ്പ് “three-cornered contest” ആയി മാറാൻ സാധ്യത കൂടുതലാണ്. EPS-ന്റെ കരുനീക്കങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുമോ,
പുതിയ ശക്തികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്ഥാനം ഉലയ്ക്കുമോ എന്നതാണ് അടുത്ത രണ്ടു വർഷങ്ങളിൽ തമിഴ്നാട്ടിലെ രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രം എഴുതുക.
കഴിഞ്ഞ മാസങ്ങളിൽ Vijay-ൻറെ TVK പാർട്ടി, തമിഴ്നാട്ടിലെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ വലിയൊരു “x factor” ആയി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു. സിനിമാ ലോകത്തെ “Thalapathy” image രാഷ്ട്രീയത്തിലും translate ചെയ്യും എന്ന് കരുതിയവരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞിരുന്നില്ല. TVK-യുടെ റാലികൾ, ചടങ്ങുകൾ, fan frenzy — എല്ലാം ചേർന്ന് Vijay-ന് charismatic leadership aura നൽകി. EPS-നും Stalin-നും മുന്നിൽ, Vijay-യെ ഒരു “potential game changer” ആയി കണ്ടത് മാധ്യമങ്ങളും രാഷ്ട്രീയ നിരീക്ഷകരും തന്നെയായിരുന്നു.
പക്ഷേ, കരൂരിലെ ദുരന്തം ആ ചിത്രം മുഴുവനായും മായിച്ചു. രണ്ടു ലക്ഷം പേരെ ഉച്ചയുടെ കൊടുംചൂടിൽ, നിയന്ത്രണമില്ലാതെ, ശ്വാസം കിട്ടാതെ മണിക്കൂറുകൾ കാത്തുനിർത്തി, രാത്രി ഏഴ് മണിക്ക് മാത്രം എത്തിച്ചേരുന്ന നേതാവ് — അത് charisma അല്ല, ഉത്തരവാദിത്തക്കുറവാണ്. ആളുകൾ ചൂടിൽ വീണു, ദാഹിച്ചു, ചിലർ മരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ആംബുലൻസ് പോലും കയറിക്കൂടാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ, Vijay അതിനെ പോലും രാഷ്ട്രീയ visual ആക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഇത് രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വത്തിന്റെ പരാജയം മാത്രമല്ല, നിയമത്തിന് മുന്നിൽ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടേണ്ട കുറ്റകൃത്യമാണ്.
സംഭവത്തെ “stampede” എന്ന് വിളിക്കുന്നത് പോലും victim-blaming പോലെ തോന്നുന്നു. അത് കൂട്ടക്കൊലപാതകമാണ്. മുന്നറിയിപ്പുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ? മുമ്പും ചെറിയ stampede പോലെയുള്ള സംഭവങ്ങൾ നടന്നിരുന്നില്ലേ? പോലീസ്, കോടതി, സർക്കാർ എല്ലാം തന്നെ organizers-നെ മുന്നറിയിപ്പു നൽകിയിരുന്നില്ലേ? എന്നാൽ, Vijay-ൻറെ സംഘാടകരും, Vijay തന്നെയും — crowd control-ൽ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. ഫലമായി, നിരപരാധികളായ ജനങ്ങൾ മരിച്ചു
ഇവിടെ ഒരു വലിയ രാഷ്ട്രീയ വ്യത്യാസം തുറന്നുകാട്ടേണ്ടതുണ്ട്. സംഘടിത പാർട്ടികൾക്ക് അച്ചടക്കം ഉണ്ടാകും. BJP, Congress, CPM, DMK, AIADMK — ഇവിടത്തെ ജനക്കൂട്ടങ്ങൾ വ്യക്തിയെ കാണാൻ മാത്രം വരുന്നില്ല. പാർട്ടിയുടെ ideal, organizational discipline, cadre bonding — ഇവയാണ് ആൾക്കൂട്ടത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത്. നേതാവ് മാറിയാലും, കൂട്ടം മാറില്ല. നാളെ Modi BJP വിട്ടാലും, Rahul Gandhi Congress വിട്ടാലും, Pinarayi Vijayan CPM വിട്ടാലും — അവർക്കൊപ്പം നടക്കുന്ന ജനങ്ങൾ കുറഞ്ഞേക്കാം, പക്ഷേ പാർട്ടികളുടെ organizational discipline നിലനിർത്തും.
Vijay-ൻറെ TVK crowd, അതിന്റെ വിപരീതമാണ്. Vijay-നെ മാത്രം കാണാൻ എത്തിയ ആളുകൾ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖമാണ് അവരുടെ ഏക magnet. political discipline ഇല്ല, cadre bonding ഇല്ല, organizational responsibility ഇല്ല. അത് pure celebrity crowd ആണ്. charismatic leader എത്തുമ്പോൾ cheer ചെയ്യും, വൈകുമ്പോൾ മരിക്കാനും തയ്യാറാകും — പക്ഷേ അത് രാഷ്ട്രീയസംഘടനയുടെ crowd അല്ല. ഇതാണ് കരൂരിൽ മരണത്തിന് കാരണമായത്.
EPS charisma ഇല്ല, പക്ഷേ organizational discipline ഉണ്ട്. Vijay charisma ഉണ്ട്, പക്ഷേ organizational responsibility ഇല്ല. AIADMK-യിലെ rallyകൾ crowd discipline കൊണ്ടാണ് control ചെയ്യപ്പെടുന്നത്, TVK-യുടെ crowd pure frenzy കൊണ്ടാണ് control ചെയ്യുന്നത്. EPS-ൻറെ political survival control politics കൊണ്ടാണ്, Vijay-ൻറെ political rise crowd charisma കൊണ്ടാണ്. പക്ഷേ, കരൂരിലെ മരണങ്ങൾ കാണിച്ചതാണ് charisma-only politics എന്ത് അപകടം സൃഷ്ടിക്കും എന്ന്.
EPS-ന് 2026-ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ TVK വലിയൊരു unpredictable factor ആയിരിക്കും. DMK-ക്കെതിരായ വോട്ടുകൾ split ചെയ്യുമെന്ന political calculation EPS-ന് tactical advantage തരുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ, കരൂർ ദുരന്തത്തിനു ശേഷമുള്ള TVK-യുടെ public image, sympathy wave-ഉം, anger-ഉം, law and order questions-ഉം — എല്ലാം ചേർന്ന് TVK-യെ unpredictable-ൽ നിന്ന് unstable-ലേക്ക് കൊണ്ടുപോയിരിക്കുകയാണ്.
ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റിദ്ധാരണ “leaders are above law” എന്നതാണ്. Karunanidhi, Jayalalithaa, Modi, Rahul — എല്ലാർക്കും അവരുടെ charisma ഉണ്ടെങ്കിലും, law of the land എല്ലാവർക്കും ബാധകമാണ്. Vijay-ൻറെ TVK crowd disaster, law-ന്റെ മുന്നിൽ ഉത്തരവാദിത്തം ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഒരു case study ആകണം. Court-ും police-ും inquiry നടത്തി, Vijay accountability ഏറ്റെടുക്കാതെ slip ചെയ്താൽ, അത് പുതിയ തലമുറക്കൊരു wrong message ആയിരിക്കും. Political leadership = glamour, not responsibility എന്ന model ഇന്ത്യ അനുവദിക്കരുത്.EPS-ൻറെ control politics, Stalin-ൻറെ governance charisma, BJP-യുടെ Delhi leverage — ഇവയെല്ലാം 2026-ലെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ മത്സരിക്കും. പക്ഷേ, Vijay-ൻറെ കരൂർ ദുരന്തം ഒരു വലിയ turning point ആണ്. TVK crowd charisma, law-നും discipline-നും accountability-നും കീഴ്പ്പെടാതെ പോവുകയാണെങ്കിൽ, അത് രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് മാത്രമല്ല, സമൂഹത്തിലേക്ക് തന്നെ അപകടം കൊണ്ടുവരും.
EPS control politics-ിലും BJP equation-ലും DMK–Congress വിള്ളൽ rhetoric-ലും survive ചെയ്യും. Stalin governance charisma-യിലും DMK cadre machinery-യിലും confident ആണ്. Vijay-ന്റെ TVK sympathy wave-ഉം anger-ഉം തമ്മിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
2026-ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് unpredictable ആണ്. EPS survive ചെയ്യുമോ? Vijay recover ചെയ്യുമോ? DMK consolidate ചെയ്യുമോ? BJP foothold പിടിക്കുമോ? Tamil Nadu politics peak unpredictability-യിലാണ്.
EPS-ൻറെ കരുനീക്കങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുമോ എന്നത് ഒരു ചോദ്യം. എന്നാൽ Vijay-ൻറെ political immaturity, law-നും leadership-നും ഇടയിലെ disconnect അത് തമിഴ്നാട്ടിലെ രാഷ്ട്രീയത്തിനും ഇന്ത്യയിലെ ജനാധിപത്യത്തിനും വലിയ മുന്നറിയിപ്പാണ്.