“”കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് എത്ര നാളായി? വിശേഷമൊന്നുമായില്ലേ ഇതു വരെ?”” ഈ ചോദ്യം നേരിടാത്ത ദമ്പതികളുണ്ടാകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല കേരളത്തില്‍. എല്ലാവര്‍ക്കും ഈ ചോദ്യം ഒരാചാരം പോലെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും കുട്ടികളായില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ട. ഉപദേശത്തിന്റെ ചാകരയാണ് പിന്നീടങ്ങോട്ട്. “കുഴപ്പ”മൊന്നുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്താന്‍ എവിടെ പോകണം, ഏതു ഡോക്ടറെ കാണണം എന്നു വേണ്ട ഇക്കാര്യത്തില്‍ എല്ലാവരും സര്‍വ്വവിജ്ഞാന കോശങ്ങളായി മാറുന്നതു കാണാം.
ഈ വക ചോദ്യങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുന്ന ഉത്തരം പറയേണ്ടി വരുന്ന ദമ്പതികളുടെ മാനസികാവസ്ഥ ഭീകരം തന്നെയാണ്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞാല്‍ കുട്ടികള്‍ വേണമെന്നും അങ്ങനെയല്ലെങ്കില്‍ അതെന്തോ വലിയ അപരാധമാണെന്ന അബദ്ധ ധാരണയും വളര്‍ത്താന്‍ മാത്രമേ ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങള്‍ സഹായിക്കൂ. സമൂഹം അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്ന ഇത്തരം ധാരണകളില്‍ക്കൂടി വിവാഹ ജീവിതം തുടങ്ങുന്ന ദമ്പതിമാര്‍ കഠിനമായ മാനസിക സമ്മര്‍ദ്ദത്തിലൂടെയാണ് കടന്നു പോകുന്നത്. വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് പത്തു വര്‍ഷമായിട്ടും കുട്ടികളുണ്ടാകാത്തതിനെ തുടര്‍ന്നുണ്ടായ മനോവിഷമത്തില്‍ എന്‍.ഐ.ടി പ്രൊഫസറും ഭാര്യയും ആത്മഹത്യയില്‍ അഭയം പ്രാപിച്ചത് വാര്‍ത്തയായിരുന്നു. കുട്ടികള്‍ ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ വീട്ടില്‍ നിന്നും സമൂഹത്തില്‍ നിന്നും ഇവര്‍ സമര്‍ദ്ദം അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നമ്മുടെ നാട്ടിലും നിരവധി ദമ്പതിമാര്‍ കുട്ടികളില്ലാത്തതിന്റെ മനോവിഷമത്തില്‍ നീറിനീറി കഴിയുന്നുണ്ട്.
വിവാഹജീവിതം എന്നത് സന്താനോത്പാദനത്തിനു വേണ്ടി മാത്രമാണെന്ന ധാരണ ഇനി എന്നാണ് നമ്മുടെ സമൂഹം മാറ്റിയെടുക്കുക? കുട്ടികളില്ലാത്തത് കുറ്റകരമാക്കുന്ന അവസ്ഥയിലേക്കെത്തിക്കുകയാണ് സമൂഹം. വളരെയധികം ഗൗരവ പൂര്‍വ്വം ചിന്തിക്കേണ്ട വിഷയം തന്നെയാണിത്. കുട്ടികള്‍ വേണമെന്നുള്ളവര്‍ സ്വയം തീരുമാനിക്കട്ടെ എപ്പോള്‍ വേണമെന്ന്. ആദ്യം ഒരു കുഞ്ഞിന് ജന്മം കൊടുക്കണമെന്നും വളര്‍ത്തണമെന്നും തീരുമാനമെടുക്കേണ്ടത് ദമ്പതിമാരാണ്. രണ്ടുപേര്‍ ചേര്‍ന്ന് ജീവിതം തുടങ്ങുമ്പോള്‍ അവിടെ നിങ്ങളുടെ തീരുമാനങ്ങള്‍ക്കാകണം പ്രസക്തി. മറ്റുള്ളവരുടെ അഭിപ്രായം കണക്കിലെടുക്കേണ്ടന്നല്ല, പക്ഷേ ചുറ്റുമുള്ളവര്‍ നിങ്ങളുടെ ജീവിതം തീരുമാനിക്കുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടാകരുതെന്നു മാത്രം.