കേരള തീരദേശ പരിസ്ഥിതിയും മത്സ്യത്തൊഴിലാളി സമൂഹവും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്ന ജീവിതരീതികളും അവയുടെ നിയമപരമായ സംരക്ഷണഭിത്തികളും തുരക്കുന്ന ഒരു ഭരണനടപടിയാണ് നവംബർ 5, 2025-ന് കേരള കോസ്റ്റൽ സോൺ മാനേജ്മെന്റ് അതോറിറ്റി പുറത്തിറക്കിയ ഉത്തരവിൽ വെളിപ്പെടുന്നത്. പരമ്പരാഗത തീരദേശ സമൂഹം (Traditional Coastal Community) എന്ന പദത്തിന് ഒരു പുതിയ വ്യാഖ്യാനം നൽകുകയെന്നത് വെറും ഭാഷാപരമായ കാര്യമായി തോന്നാമെങ്കിലും, അതിന്റെ ദീർഘകാലപ്രഭാവം തീരദേശ നൈസർഗിക സംരക്ഷണത്തിന്റെ ശവപ്പെട്ടി തുറക്കാനുളള ഒരു താക്കോൽപോലെ പ്രവർത്തിക്കാവുന്ന വിധത്തിലാണ്. ഈ ഉത്തരവിൽ പറയുന്നത്, തീരത്ത് താമസിക്കുന്ന ഏതു വ്യക്തിയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും കൂട്ടായ്മയുടെയും അപേക്ഷകൾ, അവരെ “Traditional Coastal Community” അംഗങ്ങളായി കണക്കാക്കി പ്രോസസ്സ് ചെയ്യണമെന്നാണ്. അതായത്, കടലിന്റെ അരികിൽ താമസിക്കുന്ന ഏത് ആളും, അത് ഇന്നാണോ നാളെയാണോ, പാരമ്പര്യത്തോടോ മത്സ്യബന്ധനത്തോടോ ബന്ധമുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നതിനെ ആശ്രയിക്കാതെ, നിയമപരമായി ഒരു സംരക്ഷിത വിഭാഗത്തിന്റെ അംഗമായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ഈ ഒരു വരിയുടെ നിഗൂഢ ഫലങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ, ആദ്യം “Traditional Coastal Community” എന്ന പദത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ അർത്ഥം തുറന്ന് പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. FAO, UN, Convention on Biological Diversity തുടങ്ങിയ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമ രേഖകളിൽ, അതുപോലെ തന്നെ ഇന്ത്യയിലെ കേന്ദ്ര മത്സ്യബന്ധന വകുപ്പിന്റെ നയരേഖകളിലും, പരമ്പരാഗത തീരദേശ സമൂഹം എന്നത് ഒരു പ്രത്യേക ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ വാസസ്ഥലനിലയമത്രമല്ലെന്നും, ആ സമൂഹം കടലിനെ ഉപജീവനമായി ആശ്രയിച്ചുള്ള ബഹുസ്വര ജീവിതരീതിയുടെ പേരാണെന്നും വ്യക്തമാക്കുന്നു. തലമുറകളായി സമുദ്രസംബന്ധിയായ അറിവുകളും അനുഭവങ്ങളും കൈമാറി ജീവിക്കുന്നവരാണ് അവർ. കടൽ, ഉപജീവനം, സംസ്കാരം, ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ, സമൂഹവ്യവസ്ഥ ഇതെല്ലാം ഒരേ ആശയം പോലെ കൂടിക്കലർന്നിരിക്കുന്നു. മത്സ്യബന്ധനം അവർക്കുള്ള ഒരു തൊഴിൽമാത്രമല്ല; അത് ഒരു സംസ്കാരപരമായ അവകാശവും സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യവുമാണ്. അവരുടെ വള്ളങ്ങൾ, ചെറുകിട ശൃംഖലകൾ, സുസ്ഥിരമായ മത്സ്യബന്ധന രീതികൾ എല്ലാം തന്നെ ഒരു പരിസ്ഥിതി സമവാക്യത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്.
എന്നാൽ KCZMAയുടെ ഈ പുതിയ ഉത്തരവിൽ, ഈ ബഹുസ്വര പ്രതിഭാസങ്ങൾ എല്ലാം ഒഴിവാക്കി, “തീരത്ത് താമസിക്കുന്നവർ” എന്നൊരു single parameter മാത്രം നൽകിയിരിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ അർത്ഥം വളരെ സ്പഷ്ടവും അതിലും ഭയാനകവുമാണ് ഒരു നിര പണിയും, ഒരു റിസോർട്ടും, ഒരു ഫ്ളാറ്റും തീരത്തിന്റെ അരികിൽ പണിതാൽ, അതിലെ താമസക്കാരെല്ലാം നിയമപരമായി പരമ്പരാഗത തീരദേശ സമൂഹമെന്ന പരിധിയിൽ വരും. അവർക്ക് CRZ നിയമം നൽകുന്ന ഇളവുകൾ എല്ലാം ലഭിക്കും. 1991-ൽ വന്ന ആദ്യ CRZ Notification മുതൽ 2019-ലെ പുതുക്കിയ ചട്ടങ്ങളുവരെ, “Traditional Coastal Community” എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചിടത്തോളം ഇടങ്ങളിലും ഇവർക്ക് അർഹത ലഭിക്കാൻ വഴിയൊരുങ്ങും.
ഇതിന്റെ ദൂരവ്യാപകഫലം എന്താവും? ഏറ്റവും പ്രാഥമികമായി, CRZ നിയമത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ സംരക്ഷണ മേഖലകളിലൊന്നായ NDZ (No Development Zone) മേഖലയിൽ പോലും റെഗുലറൈസേഷൻ പേരിൽ കെട്ടിടങ്ങൾ ഉയരും. “പാരമ്പര്യമുള്ള തീരദേശ സമൂഹം” എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ച് അപേക്ഷ സമർപ്പിച്ചാൽ, അത് പാസാക്കാൻ ഇനി നിയമം തന്നെ വഴങ്ങിക്കൊടുക്കും. മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളുടെ പേരിൽ കൊണ്ടുവന്ന നിയമങ്ങൾ, പിന്നീട് മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളല്ലാത്തവർക്കാണ് കൂടുതലായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത് എന്നത്, ഇന്ത്യൻ ഭരണനിർമ്മാണത്തിലെ ഒരു പഴയ രോഗമാണെങ്കിലും, തീരദേശ സംരക്ഷണത്തിലേത് ഇപ്പോൾ അതി ഗുരുതര അവസ്ഥയിലാണ്
ഈ ഉത്തരവ് ഒരു വ്യക്തിയുടെ സാദ്ധ്യതാമാത്രമുള്ള തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനമല്ല; ഇത് പദ്ധതിപൂർവ്വമായ ഒരു ഭാഷാന്തരശസ്ത്രമാണ്. ഭരണനിയമങ്ങൾ നേരിട്ട് മാറാതെ അവയുടെ പദങ്ങൾ പുനർവ്യാഖ്യാനിക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും അപകടകരമായ നിയമനയ രൂപം. നിയമം അതേ ഭാഷയിൽ നിലനിൽക്കുകയും, എന്നാൽ അതിന്റെ അർത്ഥം മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. പദം അർത്ഥം ചോർന്നുപോയാൽ, നിയമത്തിന്റെ പ്രതിരോധശേഷി ഇല്ലാതാവും. തീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഉള്ള നിയമം, തീരം വ്യാപാരത്തിനും റിയല്എസ്റ്റേറ്റ് വികസനത്തിനും തുറന്നുകൊടുക്കുന്ന നിയമമാക്കി മാറും.
ഈ ഉത്തരവ് വന്ന ദിവസം മുതൽ, തീരസംരക്ഷണം എന്നത് ഒരു നിലത്ത് നടക്കുന്ന പോരാട്ടമല്ല, “definition” എന്ന പദത്തിനുള്ളിൽ നടക്കുന്ന പോരാട്ടമാണ്. CRZ നിയമത്തിൽ “Traditional Coastal Community” എന്ന പദം നിലനിൽക്കുന്നത്, അന്താരാഷ്ട്ര മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷണവും livelihood justice എന്ന ആശയവും കണക്കിലെടുത്താണ്. എന്നാൽ അതിനുള്ള വിടവുകൾ തുറന്നുകിട്ടുമ്പോൾ, Fishing Rights, Coastal Ecology Rights, Marine Livelihood Rights എന്നിവ എല്ലാം ശൂന്യവാക്യങ്ങളായി മാറും. നിയമത്തിന്റെ നേട്ടങ്ങൾ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾക്കല്ല, തീരത്ത് ഭൂമി വാങ്ങാൻ ശേഷിയുള്ളവർക്ക് മാത്രമേ ലഭ്യമാകൂ.
തീരത്തെ ഏറ്റവും നിർണായകമായി ബാധിക്കുന്ന നിർമാണപ്രവർത്തനങ്ങൾ പോർട്ട് വികസനം, നേവർനിരക്കെട്ടുകൾ, റിസോർട്ടുകൾ, ആഡംബര വസതികൾ ഇവയെല്ലാം CRZ നിയമം കാരണം തടഞ്ഞുവച്ചവയാണ്. എന്നാൽ ഇനി “ഞങ്ങൾ തീരവാസികളാണ്, അതിനാൽ പാരമ്പര്യ സമൂഹം” എന്ന ക്ളെയിം ഉന്നയിച്ച് നിയമം മുറിച്ചുകടക്കാം. ഒരിക്കൽ ഈ വ്യാഖ്യാനം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടാൽ, അതിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത് പിന്നീടുള്ള ഏതെങ്കിലും ലിറ്റിഗേഷനിൽ അസാധ്യമായി തീരും. കോടതി മുൻപിൽ Authorityയുടെ order ഉദ്ധരിക്കപ്പെടും. “Executive interpretation” നിയമവിധേയമായി മാറും.
ഇതിന് പിന്നിലുള്ള പ്രമേയശക്തി വ്യക്തമാണ്. തീരം ഒരു പരിസ്ഥിതി സ്രോതസ്സ് മാത്രമല്ല, അത് ഒരു രാഷ്ട്രീയ-സാമ്പത്തിക വസ്തുവുമാണ്. കടൽക്കരയിൽ താമസിക്കുക എന്നതിന്റെ അർത്ഥം റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ഭാഷയിലെ “sea-view property” ആയി മാറുമ്പോൾ, Traditional Coastal Community എന്നത് ഒരു ജനതാ വിഭാഗമല്ല, ഒരു കെട്ടിടമാനദണ്ഡമാകും. ഇത് യാതൊരു കൊള്ളക്കാരനും കരുതാൻ പറ്റാത്തത്ര കലാപരമായൊരു നീക്കമാണ്. ഇതിനെ “അദാനിയും മുക്കുവനാകും” എന്ന വാചകത്തിൽ വിരൂപമായൊരു നർമ്മമുണ്ട്, പക്ഷേ അതിന് പിന്നിൽ ഒരു പൂർണ്ണമായ രാഷ്ട്രീയഭൂപടം മാറാൻ പോകുന്ന യാഥാർത്ഥ്യമാണ്.
വളരെ സൂക്ഷ്മമായി നോക്കിയാൽ ഈ ഉത്തരവിൽ ഒരു വരി മാത്രമാണ് നിർണ്ണായകം:
“Those persons living along the coastal stretches shall be interpreted as traditional coastal community.”
ഈ ഒരു വരി മതിയാകും തദ്ദേശീയ മത്സ്യത്തൊഴിലാളി പാടങ്ങളെ, കടൽക്കരനിലം, പാടങ്ങൾ, ബീച്ച് വോളണ്ടിയർ കേന്ദ്രങ്ങൾ, മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കുന്ന രാമനാരായണൻമാരുടേയും പഞ്ചാരമടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന തച്ചൻമാരുടേയും നാടിനെ, ഒരു speculative real estate grid ആയി മാറ്റാൻ.
തീരത്തിൽ ഒരിക്കൽ ഈ തുറവൽ തുറന്നുകിട്ടിയാൽ പിന്നെ തീരം തീറെഴുതപ്പെടും. നിയമനടപടികൾ ഉണ്ടാകും, സമരങ്ങൾ ഉണ്ടാകും, മാധ്യമചർച്ചകൾ ഉണ്ടായേക്കാം പക്ഷേ ഇതിനകം നിർവചനം മാറിയിരിക്കും. ഒരിക്കൽ നിയമം പുനർവ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെട്ടാൽ, അതിനെ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ അതിനപ്പുറം legislative intervention വേണം. അതു നടക്കുമോ? ഇല്ല എന്നാണ് ചരിത്രം പറയുന്നത്
ഇനിയും “തീര സംരക്ഷണം” ഒരു മനോഹരമായ പദം ആകാം. “Sustainable Development” എന്നു വിളിക്കപ്പെട്ട ഭൂമി കവർച്ചയുടെ ഭാഷയിൽ എഴുതപ്പെട്ട ഒരു മുദ്രാവാക്യമാകാം. മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളെ സംരക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള നിർവ്വചനത്തിന്റെ കവചം, ഒടുവിൽ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളല്ലാത്തവർക്കായി കെട്ടിടങ്ങൾ പണിയാനുള്ള സ്വർണ്ണപാസ് ആയേക്കാം.
അന്തിമമായി തീരത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്ന പോരാട്ടം ഇപ്പോൾ ബോർഡറുകളിലും പോർട്ടുകളിലും നടക്കുന്നതല്ല ഒരു പദത്തിന്റെ അർത്ഥസ്രാവത്തിൽ തന്നെയാണ്. പദം രക്ഷിക്കാൻ കഴിയുന്നെങ്കിൽ മാത്രമേ തീരം രക്ഷിക്കാനാവൂ.